Binnen mijn lessen komen er meer dan eens magische momenten voor. Eerste keren voor de jonge kinderen of gedrag wat kinderen ineens laten zien waarvan de ouders het niet verwacht hadden. Ouders zijn vaak positief verrast over wat hun kinderen laten zien en dat maakt voor mij als toekijker die momenten zo magisch. Hoe fijn is het als je als ouder even echt betrokken kunt zijn bij de activiteiten en oprecht kunt genieten van hoe jouw kind op de lessen, de andere ouders en de kinderen reageert.

Afgelopen zaterdag was ook weer zo’n mooi moment. Een van de moeders moest even heel nodig naar de wc. Gelukkig kent N. de lessen heel goed en ze zat nog op haar gemak om zich heen te kijken. In de les is zij rustig, afwachtend en geniet zijn met volle teugen van de momenten met mama. We begonnen alleen net met een schootspel, en dat kan je nou net niet zo goed alleen. Dus hup, paardje rijden op de schoot van de ouders, maar N. zat daar alleen. Nog steeds op haar gemak hoor, daar niet van. Bij sommige kinderen twijfel ik geen moment en nodig ik ze meteen uit op schoot, bijvoorbeeld ook bij de mama’s die met twee kindjes komen. Ik weet vaak snel genoeg of dat voor het kind in orde is, en ik check ook altijd of de ouder daar oké mee is. Het is tenslotte hun moment samen. Nu N. zo alleen zat, nodigde ik haar ook uit om te komen, en ja hoor! Vandaag wilde ze wel en kwam ze bij mij. Terwijl we net bezig waren kwam mama terug en ze genoot al kijkend naar haar kind. Gelukkig was mama terug, want 1 keer was leuk en daarna wilde lekker weer naar mama toe. Prima! Dank je wel voor het schootspel!

Maar wat er toen gebeurde, dat was zo leuk. Ikke ook, riep er een, En hup, het volgende kindje zat op mijn schoot. Nou, dan doen we het gewoon nog een keer. Kind van schoot, en hup daar kwam nóg een kind aangelopen. En het meisje naast mij wilde ook! Nou dat doen we het toch gewoon met twee kindjes op schoot ;-). En als je dacht dat het toen klaar was. Nee zeker niet! Daarna wilde er nóg een kindje van de groep. Wat een pret hebben we gehad! En ik een stijve benen, haha.

Het is zo heerlijk om te zien dat ze zich naarmate de lessen vorderen steeds vertrouwder en vrijer gaan voelen. Want dat is wat een kind nodig heeft. Een kind gaat ontdekken vanuit de veiligheid van zijn omgeving en kan van daaruit gaan leren en verder ontwikkelen.

Zo’n herinnering mag in mijn boekje van prachtige momenten! Dank jullie wel, lieve kindjes!